vastar | ||
|
اسلام شرایطی را برای این افراد در نظر دارد در ادامه مطلب با این شرایط آشنا شوید . زوجه استعداد دریافت جنین را داشته باشد: در اهداء جنین به کیفیت مقرر در قانون نحوه اهداء جنین و آیین نامه آن, مراحل رشد و تکامل جنین در رحم زن اهداء گیرنده انجام می شود و اوست که طفل را به دنیا می آورد لذا باید استعداد دریافت جنین را داشته باشد. زوجین دارای صلاحیت اخلاقی باشند: در قانون نحوه اهداء جنین و آیین نامه آن , ملاکی که مبین صلاحیت اخلاقی باشد مورد اشاره قرار نگرفته و تشخیص آن با دادگاه است که به نظر می رسد ملاک های عرفی در تشخیص دادگاه موثر خواهد بود. هیچیک از زوجین محجور نباشند. زیرا در اکثر کشورهای خارجی این امر به رسمیت شناخته شده و بسا برخورداری اتباع خارجه از این حق در ایران و گسترش آن , موجب ایجاد مودت بین دو کشور گردد. جالب آنکه در ماده (۲) آیین نامه , خارجی بودن مانع اهداء جنین نیست و ممنوعیت خارجی بودن منحصر به متقاضیان دریافت جنین گردیده است.
وجود رابطه زوجیت قانونی و شرعی بین آنها. ۲- جنین از اسپرم وتخمک زوجهای شرعی و قانونی ایجاد شده باشد. وظایف صاحبان و اهداء گیرندگان جنین نسبت به شخص متولد شده
۱-نظریه مالکیت گامت: گروهی از فقها (سیتانی , تبریزی و مکارم) , متاثر از نظریه سنتی , نسب پدری و مادری را بین صاحبان گامت و کودک برقرار و اعتقاد بر برقراری وراثت , حضانت , نفقه و محرمیت در نکاح بین آنان ابراز داشته اند. ۲-نظریه اعراض: گروهی دیگر از فقها (صانعی) معتقدند صاحبان گامت با اهداء جنین , از آن اعراض کرده و دیگر حقی نسبت به آن جنین یا طفل متولد شده ندارند و این اهداء گیرندگان هستند که نسبت به جنین ذیحق بوده و بر اساس ابراز داشته اند وراثت, انفاق و حضانت بین طفل و صاحبان گامت وجود نداشته و فقط در خصوص محرمیت در نکاح قائل به احتیاط شده اند. این دسته محرمیت در نکاح , نفقه و حضانت را بین کودک و اهداء گیرندگان برقرار و لیکن در خصوص ارث, این رابطه منحصر به کودک و زن صاحب رحم دانسته اند و فتوا داده اند که کودک و شوهر زن صاحب رحم از یکدیگر ارث نمی برند. ۳-نظریه مختلط : گروه سوم از فقها (خویی) ملاک نسب را هم مالکیت بر گامت و هم زایمان دانسته و بر این اساس وراثت , نفقه , محرمیت در نکاح و حضانت را بین صاحبان گامت و زن صاحب رحم از یکسو و طفل از سوی دیگر برقرار دانسته اند. با تدقیق در قوانین مدنی که نگهداری اطفال را حق و تکلیف ابوین قرار داده ( ماده ۱۶۸ ق.م.) – صغیر را تحت ولایت قهری پدر و جد پدری نهاده (ماده ۱۱۸۰ ق.م. – نفقه را بر عهده پدر گذارده ( ماده ۱۱۹۹ ق.م.) و پدر و مادر و اولاد و اولاد اولاد را به عنوان طبقه اول ارث بر آن معرفی نموده (ماده ۸۶۲ ق .م) , پاسخ به این سوالات که وضعیت وراثت, حضانت , ولایت , نفقه و … در خصوص متولدین از اهداء جنین به چه صورت است؟ بدست نمی آید. زیرا در موارد مذکور سخن از پدر و مادر است و اتفاقاً سوال اساسی این است که در اهداء جنین , پدر و مادر چه کسانی هستند؟ زن و مرد صاحب گامت یا زن و مرد اهداء گیرنده گامت؟
امری که اگرچه ریشه در دیدگاه سنتی فقه ومتناسب با ظاهر قانون مدنی است ولیکن با روح قانون نحوه اهداء جنین و مصلحت طفل و حتی صاحبان گامت و طفل باشیم, سرنوشتی موهوم را برای متولدین ناشی از اهداء جنین رقم زده ایم زیرا با عدم شناسایی زوجین گیرنده گامت به عنوان پدر و مادر قانونی – به لحاظ محرمانه بودن اطلاعات آنان- تکلیف نگهداری, تربیت , نظارت بر اعمال حقوقی و اقداماتی که کودک تا حصول به مرحله رشد انجام می دهد معلوم نخواهد بود و زوجین صاحب جنین که با عشق و علاقه, کودک را در دامان خانواده متولد و پرورانده اند , همواره باید در معرض طرح دعوای اثبات نسب از سوی زن یا مرد صاحب گامت باشند. آیا زجری که زن صاحب رحم در دوران بارداری و زایمان طفل متحمل گردیده و کوششی که او و همسرش در رشد و نمو کودک صرف کرده و عشقی که نثار او نموده اند ملاک پدر و مادر بودن است یا صرف مالکیت بر اسپرم و تخمک؟ مضافاً آنکه تحمیل تکالیف یاد شده بر صاحبان گامت نیز منطقی نبوده و حتی ناخوشایند اهداء گیرندگان است. زیرا اگر آنان تصور این را هم می کردند که با اهداء گامت , ممکن است چه تکالیفی برایشان ایجاد گردد و همواره باید منتظر طرح دعوای اثبات نسب باشند, هیچگاه این عمل خیرخواهانه را انجام نمی دادند. بنابراین باید اماره فراش موضوع ماده ۱۱۵۸ قانون مدنی که مقرر داشته (طفل متولد در زمان زوجیت ملحق به شوهر است مشروط بر اینکه از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه نگذشته باشد) را شامل زوجین اهداء گیرنده جنین نیز بدانیم و بگوییم با تولد طفل از زن صاحب رحم, اماره فراش نسبت به شوهر همین زن برقرار می گردد و با در نظر گرفتن این مقدمه که در زمان انتقال جنین به رحم زن , رابطه زوجیت وجود داشته است, حداقل و حداکثر مهلت یاد شده نیز وجود خواهد داشت.
پس باید هر چه سریعتر نسبت به تصویب قوانین مناسب در جهت برطرف نمودن خلاءهای قانونی موجود اقدام نموده و تا آن زمان با اصتفاده از روح قوانین به ویژه قانون نحوه اهداء جنین و مصالح اجتماعی, پدر و مادر واقعی متولدین ناشی از اهداء جنین را همان گیرندگان جنین تلقی نمود.
امتیاز:
بازدید:
[ ۲۹ فروردین ۱۴۰۲ ] [ ۰۷:۰۷:۳۶ ] [ admin ]
|
|
[RSS [Weblog Themes By : viablog.ir] |